W tym tygodniu ciąży lekarz będzie w stanie zmierzyć już długość dziecka od czubka jego głowy do samych pięt. 21 tydzień ciąży – dziecko W 21 tygodniu ciąży dziecko mierzy już 27 cm. Pamiętajmy jednak, że nie każde dziecko jest encyklopedycznym przypadkiem i zdarzają się odchylenia od tej normy.

fot. Adobe Stock, pololia To była trudna walka. Z losem, z chorobą, przeznaczeniem, urzędnikami, brakiem pieniędzy, ludzką znieczulicą… Ale nigdy nie myślałam, żeby się poddać. Walka stała się moją codziennością, a wygrana – celem życia. Zanim Antek pojawił się na świecie, trzy razy poroniłam. Po drugim razie, w dwudziestym pierwszym tygodniu, długo nie mogłam się pozbierać. Gdy w nocy poczułam ogromny ból i zobaczyłam krew, wiedziałam, że znowu się nie udało, że tracę dziecko i nic nie mogę zrobić. Nie chciałam słyszeć o ponownych staraniach, badaniach, kolejnych próbach… To mąż tulił mnie i przekonywał, że gdzieś tam czeka na nas nasze dziecko. Wciąż baliśmy się cieszyć Po trzecim poronieniu, gdy zdążyłam usłyszeć bicie serca, załamałam się całkowicie i straciłam odwagę. Nigdy więcej nie chciałam czuć się tak jak teraz. Mąż też już nie nalegał. Informację, że jestem w czwartej ciąży, przypłaciłam atakiem paniki. To była rutynowa wizyta u ginekologa. Badanie, kontrolne USG i recepta na następne opakowania tabletek antykoncepcyjnych. – To jakiś ósmy tydzień… – Tydzień czego? – nie zrozumiałam. – Ciąży – doprecyzowała lekarka. Po chwili szoku wybuchłam płaczem i nie mogłam się uspokoić. Mąż musiał po mnie przyjechać i zabrać do domu. Tym razem nikomu nie powiedzieliśmy, nawet rodzicom. Ukrywałam się niemal jak wampir, nie wychodziłam z domu i leżałam, wstając tylko do ubikacji. Wciąż się obawialiśmy najgorszego. Tymczasem kolejne badania potwierdzały, że nasze dziecko żyje, rośnie, że jest chłopcem… Nadal baliśmy się cieszyć. Uwierzyć, że tym razem się uda. Nie kupiłam niczego dla dziecka. Żadnych ubranek, pieluszek, łóżeczka, wózka, niczego. Więc kiedy w trzydziestym czwartym tygodniu odeszły mi wody i trafiłam na porodówkę, Mariusz pognał do pierwszego z brzegu sklepu z rzeczami dziecięcymi, żebyśmy mieli cokolwiek dla maleństwa. Od razu zawieziono mnie na salę operacyjną i uśpiono do cesarki. Poród naturalny mógł się okazać niebezpieczny dla Antka. A że trochę się pospieszył, wylądował w inkubatorze, ale był… zdrowy. Zdrowy, cały i taki maleńki. Byliśmy niewyobrażalnie szczęśliwi Nieplanowana ciąża okazała się strzałem w dziesiątkę. Wróciliśmy do domu i zaczęło się nasze wymarzone życie we trójkę, w którym nawet brak snu, zmęczenie i wieczny bałagan kwitowaliśmy żartami. Kiedy kilka miesięcy później wybrałam się z Antkiem na szczepienie, pani doktor, badając mojego synka, długo mu się przyglądała. – Coś się dzieje? – zaniepokoiłam się. – Hm, jakiś taki wiotki jest… Główki nie trzyma, mięśni nie napina… Ja bym to skonsultowała ze specjalistą. Lepiej dmuchać na zimne, niż coś przeoczyć. Po trzech poronieniach i przeleżeniu czwartej ciąży nie czekałam na wizytę, którą opłaciłby fundusz. Umówiłam się, najszybciej jak się dało, do specjalisty, który według internautów był zesłanym z nieba aniołem. Liczyłam, że skończy się na jednej wizycie, która rozwieje wszelkie obawy. Tymczasem specjalista po uważnym badaniu zlecił badania krwi. By sprawdzić, a raczej potwierdzić, że Antek ma chorobę genetyczną. – Nie chcę pani dawać fałszywej nadziei. Objawy są zbyt charakterystyczne, przykro mi – westchnął. Wróciłam do domu na miękkich nogach. To nie była diagnoza, lecz wyrok śmierci. Zdążyłam wypłakać milion łez, zanim Mariusz wrócił z pracy. A potem przytuliliśmy się mocno i płakaliśmy razem. Na badanie krwi szłam jak na ścięcie, a wyniki odbierałam blada i roztrzęsiona. Nie było pomyłki. Badanie potwierdziło okrutną diagnozę. – Antoś dobrze się rozwija i ładnie rośnie – mówił nam neurolog. – Aż za dobrze, bo za szybko przybiera na wadze. Terapia genowa, o której rozmawialiśmy, kosztuje prawie dziewięć milionów, ale można ją zastosować tylko wtedy, gdy dziecko waży mniej niż trzynaście kilogramów. Radzę się pospieszyć ze zbieraniem funduszy. Tak oto życie mojego dziecka zostało wycenione Przerażające, ale prawdziwe. Podobnie jak fakt, że lek nie był refundowany. Co oznaczało, że bez tej kasy Antek wkrótce przestanie się poruszać, później nie będzie mógł przełykać, a na koniec się udusi, bo wyłączą się mięśnie odpowiadające za oddychanie. Nie mogliśmy na to pozwolić! Nasze rodziny wyciągały oszczędności, my wystawiliśmy na sprzedaż mieszkanie po dziadkach, a moi rodzice pozbyli się działki nad jeziorem. Za mało. O wiele za mało. Panikowałam, ale pisałam listy do Narodowego Funduszu Zdrowia, ministra zdrowia i wszystkich świętych z prośbą o pomoc. Nikt nie mógł sprawić, że lek dla Antka będzie refundowany. Została ostatnia deska ratunku: fundacja zbierająca fundusze na ratowanie chorych dzieci. Do tej pory staraliśmy się sami zdobyć pieniądze, ale czas się kurczył nieubłaganie, więc zwróciliśmy się o pomoc. Zbiórka wystartowała. Jak szalona co chwilę sprawdzałam postępy. Zebrana kwota rosła, ale za wolno. Antek z kolei rósł i przybierał na wadze. Każdy dodatkowy gram oznaczał mniejszą szansę na otrzymanie leku. Psychicznie byliśmy w rozsypce. Tak długo czekaliśmy na dziecko, tak wiele przeżyliśmy, tyle wycierpieliśmy… – Widocznie nie powinna pani mieć dzieci. Warto było tak się starać, żeby teraz mieć śmiertelnie chore? Widać te poronienia były ostrzeżeniem – usłyszałam od sąsiadki. Jakby dała mi w twarz. Przez dłuższą chwilę nie mogłam się pozbierać po jej cynicznej uwadze. Zero empatii. Ale może ma rację, może to rzeczywiście moja wina? Może trzeba było odpuścić, lepiej się zabezpieczyć…? Nie, cholera! Jak mogła coś takiego powiedzieć? Sama była matką i babką, a mnie odmawiała prawa do macierzyństwa! Nie zamierzałam się jednak z nieczułym babskiem spierać czy iść na noże. Na głupotę nie ma lekarstwa, a ja miałam co robić. Pukałam do wszystkich drzwi Pisałam do gazet, telewizji, serwisów internetowych, wszędzie, gdzie tylko mogłam prosić o przekazanie dalej informacji o zbiórce. Na uszach stawałam, by moje dziecko dostało najdroższy lek świata i miało szansę na w miarę normalne życie. I jak najdłuższe. Wyzbyłam się resztek dumy i wstydu. Pukałam do wszystkich możliwych drzwi. Błagałam, prosiłam, płakałam, groziłam, żebrałam. Wykorzystywałam każdą szansę i pasek zbiórki powoli się zapełniał. Pieniądze ze sprzedaży mieszkania, do której wreszcie doszło, sprawiły, że nasza nadzieja stała się realna. Najgorszym przeciwnikiem był teraz czas i fakt, że małe dzieci z dnia na dzień przybierają na wadze. – Niech mu pani zmniejszy porcje jedzenia – zasugerował lekarz. – Radykalnie. – Mam głodzić dziecko?! – przeraziłam się, bo coś takiego nie mieściło mi się w głowie. – Antek waży już prawie dwanaście kilo. Albo przestanie tak szybko rosnąć i doczeka podania leku, albo stanie się zbyt ciężki i wszystko na nic. Z ciężkim sercem słuchałam więc płaczu głodnego dziecka. Efekt jednak był: waga Antka nie rosła, nawet nieznacznie spadła. Wył i patrzył na mnie z wyrzutem, ale nie miałam wyboru. Jakkolwiek absurdalnie to brzmiało, głodziłam syna dla jego dobra. Miałam nadzieję, że zyskam dużo, dużo czasu, by mu to wytłumaczyć. I nagle zdarzył się cud, o jaki się wszyscy modliliśmy. Ktoś wpłacił ostatnie brakujące pieniądze. Górę pieniędzy, z naszej perspektywy. Od razu dostaliśmy powiadomienie, że mamy zielone światło, klinika, z którą współpracowaliśmy, dostała przelew, Antek ma się szykować do drogi i jechać po szansę na życie. Naprawdę się udało… Przez całą drogę musiałam się szczypać, by potwierdzić, że to nie sen, że to naprawdę się dzieje. Ktoś wpłacił równowartość dobrego samochodu po to, by ratować obce dziecko! Nawet nie udostępnił swoich danych, więc nie wiem, kto jest naszym dobroczyńcą, naszym aniołem. Kiedy lekarz potwierdził, że Antek dostał lek, a ten zaczął działać, znowu płakaliśmy z Mariuszem, tym razem ze szczęścia. Płakali nasi rodzice, którzy czekali w domu jak na szpilkach, i na mszę dali, by wieści okazały się pomyślne. Wciąż bałam się uwierzyć, że ta cała karuzela wreszcie zwolniła bieg. Moja walka z nierównym przeciwnikiem, z okropną chorobą, z czasem, z każdą najmniejszą przeciwnością przeszła do historii. Dzięki tysiącom nieznanych mi ludzi dobrej woli zebraliśmy gigantyczną kwotę. Bo los mojego dziecka nie był im obojętny. Bo poruszyło ich nasze błaganie i postanowili nam pomóc. Antek nadal wymaga rehabilitacji. Ta karuzela nigdy całkiem nie stanie. Zawsze będę drżała o syna, zawsze będę patrzeć na niego uważniej niż inne matki na swoje dzieci. Zawsze będzie we mnie tkwił strach o jutro. Czy lek będzie działał, jak trzeba? Czy nie pojawią się komplikacje? Albo inne choroby? Albo to, albo tamto… Ale tę walkę wygraliśmy. Czytaj także:„Po tym jak nazwałam dyrektora nadętym dupkiem, myślałam, że z hukiem wylecę z pracy. Szef jednak bardzo mnie zaskoczył”„Kiedyś byliśmy z rodzeństwem blisko, ale teraz to dla mnie obcy ludzie. Nie powiedziałam im nawet o swojej chorobie...”„Koleżanki dziwią mi się, że kocham swojego męża. Dla nich normą jest, że męża się toleruje, a nie lubi”

Rozwój niemowlaka w 21. tygodniu Na początku 6. miesiąca życia najlepszą zabawką dla dziecka są jego rączki i stópki. Jego chwyty są coraz doskonalsze, wymierzone i pewniejsze. Jego mózg nadal rozwija się w niewiarygodnym wprost tempie. Co nowego w rozwoju fizycznym? 5-miesięczne niemowlę umie już całkiem sporo. Mocno trzyma główkę w pozycji na brzuchu. Podnosi klatkę piersiową, opierając się na przedramionach lub nawet na całych dłoniach. Wyciąga rączki po zabawkę, dotykając jej. Chwyta grzechotkę lub końce twoich palców. Podciągane do siedzenia przyciąga brodę do klatki piersiowej, zgina rączki i nóżki, napinając przy tym mięśnie brzucha i miednicy. Zwykle udają mu się przewroty z plecków na bok lub nawet na brzuszek. Leżąc na brzuchu, jest aktywne, prostuje raz jedno, raz drugie ramię, skręca głowę i całe ciało tak, że czasem przewraca się na plecy. Trzymane pod paszkami, na chwilę przejmuje ciężar ciała, stając na nogach. Niektóre niemowlęta wykorzystują obroty jako sposób przemieszczania się z miejsca na miejsce. Pamiętaj, że nie możesz ani na chwilę spuścić dziecka z oczu, gdy leży na jakimś podwyższeniu (przewijak, łóżko bez szczebelków). Wzrost i waga niemowlaka Waga i wzrost 5-miesięcznych niemowląt waha się w zależności od płci. Dziewczynki ważą od ok. 6 kg do 8,5 kg i mierzą między 62 a 69 cm. Chłopcy ważą od ok. 6,5 kg do 9,3 kg i mierzą między 63 a 71 cm. Na siatkach centylowych możesz sprawdzić, na którym centylu jest waga i wzrost malucha. Co potrafi dziecko? W coraz dłuższych okresach czuwania maluch wciąż uczy się nowych umiejętności i chłonie świat wszystkimi zmysłami. Potrafi się skupić na wykonywanej czynności. Poznaje proste zależności przyczynowo-skutkowe. Jest coraz bardziej gadatliwe. Rozpoznaje swoje imię, choć jeszcze nie potrafi nadać znaczenia wydawanym przez siebie dźwiękom – po prostu imituje dźwięki zasłyszane od innych. Dużo i radośnie się śmieje, piszczy i ślini się z zadowolenia. Reaguje na pojawienie się bliskich osób radością, wymachiwaniem nóżkami i rączkami, a obcych - niepewnością lub lękiem. Reaguje na wyraz twarzy mamy: śmieje się, gdy jest radosna, a gdy ma smutną minę, poważnieje. Uspokaja się nie tylko przez kołysanie, ale także na sam widok i dźwięk głosu mamy albo dzięki obecności ukochanej zabawki lub smoczka. Wyraża negatywne emocje nie tylko przez płacz, ale też stękanie, sapanie, popłakiwanie, jęczenie. 5-miesięczne niemowlę dobrze już wie, że przedmioty nie przestają istnieć nawet wtedy, gdy znikają. Już wkrótce zacznie szukać tych, które wypadły mu z rączki. I będzie w tym bardzo wytrwałe. Jak wspomagać rozwój niemowlaka? Dziecko zamienia się w prawdziwą istotę społeczną. Kontakt z innymi ludźmi jest dla niego równie ważny jak kontakt z mamą. Aby pobudzić rozwój jego mózgu: jak najwięcej mów, śpiewaj, czytaj mu książki zadawaj dziecku pytania, mów z dużą ekspresją, wydawaj proste polecenia, powtarzaj słowa strzeż się nadmiaru bodźców: hałasu i przebywania w zbyt dużych skupiskach ludzi, bo układ nerwowy niemowlaka jeszcze sobie z nimi nie radzi, a dziecko może stać się nerwowe i płaczliwe nie sadzaj przed telewizorem - na oglądanie bajek będzie gotowe dopiero około 2. roku życia zadbaj o dobrą, przyjazną i ciepłą atmosferę w domu unikaj kłótni przy dziecku i mówienia podniesionym głosem. Ćwiczenia i zabawy z niemowlakiem 5-miesięczne dziecko lubi bawić się z dorosłymi. Świetne będą różne tzw. zabawy paluszkowe. Weź dłonie dziecka w swoje ręce i bawcie się w: „A kuku” „Koci, koci łapci” „Sroczka kaszkę warzyła” „Idzie raczek nieboraczek” Pielęgnacja i zdrowie niemowlaka Jeśli maluchowi wyrzynają się już pierwsze ząbki, na pewno wiesz, że wiąże się to z marudzeniem. Spróbuj pomóc dziecku, bo ząbkowanie bywa bolesne. Sposoby na ząbkowanie Ulgę w bólu dziąsełek przynoszą specjalne żele i gryzaczki, które można schładzać w lodówce. Jedynie po konsultacji z lekarzem możesz podać łagodny środek przeciwbólowy, który zwykle działa też przeciwgorączkowo. Pamiętaj, że podczas ząbkowania znacznie obniża się odporność, więc łatwiej w tym okresie o zakażenie i chorobę. Anna Kołacz Uwaga na próchnicę butelkową! Może pojawić się już na mlecznych ząbkach. Gdy dziecko ma już ząbki: nakarm dziecko przed snem, a po jedzeniu staraj się oczyścić mu ząbki butelki używaj tylko do karmienia, a nie do uspokajania (podobnie z kubkiem niekapkiem) naucz jak najszybciej picia z kubka (odstaw butelkę, gdy dziecko skończy 12 miesięcy) rozcieńczaj sok pół na pół z wodą, podawaj go w kubeczku Karmienie niemowlaka W 6. miesiącu życia dziecka warto zdecydować się już na rozszerzanie diety – niezależnie od tego czy karmisz piersią, czy butelką. Jeśli nie zrobisz tego w tym tygodniu, spróbuj w następnym. Masz czas do końca szóstego miesiąca. Dowiedz się, dlaczego trzeba rozszerzać dietę niemowlaka. Karmienie piersią Karm piersią podobnie jak w poprzednich tygodniach, np. tak jak w 20. tygodniu życia niemowlaka. Karmienie butelką/mieszane Kontynuuj karmienie mlekiem modyfikowanym lub w sposób mieszany zgodnie z zaleceniami pediatry. Rozszerzanie diety niemowlaka Układ pokarmowy dziecka jest coraz dojrzalszy – to dobry moment, by powoli zacząć zapoznawać je z nowymi smakami. Jeśli zaczniesz już teraz, będziecie mieć więcej czasu na oswojenie się z nowym sposobem karmienia. Pamiętaj jednak, by nie robić nic na siłę. Jeśli zaczęłaś już rozszerzanie diety, wprowadzaj kolejne produkty zgodnie z zasadami opracowanymi przez specjalistów. Czy dania w słoiczkach są zdrowe? Pierwsze zupki dla dziecka możesz gotować sama. W ten sposób będzie się od razu przyzwyczajało do smaków, jakie mają twoje potrawy. Ale dobrym i wygodnym, choć nieco droższym rozwiązaniem są gotowe dania w słoiczkach. Mają odpowiedni dla małego niemowlęcia skład i konsystencję. Możesz mieć też pewność, że zostały przygotowane ze składników najwyższej jakości. To produkty, które przechodzą drobiazgowe kontrole, bo są przeznaczone dla najmłodszych. W sprzedaży oprócz zupek z kilku warzyw są też słoiczki zawierające jeden produkt, np. marchewkę lub dynię. Sprawdź gotowy jadłospis dla 6-miesięcznego dziecka (wraz z przepisami!). Co może niepokoić? Masz coraz więcej doświadczenia w opiece nad dzieckiem, ale wciąż są sprawy, które mogą cię zaskoczyć lub zaniepokoić. Jak zmniejszyć ryzyko zakrztuszenia się dziecka? Wbrew pozorom do zakrztuszenia się może dojść z bardzo błahych powodów. Dlatego bądź czujna! Po każdym praniu sprawdź, czy guziczki i ozdoby na ubrankach dziecka są mocno przyszyte. Upewnij się też, że od jego zabawek nie można czegoś łatwo oderwać. Schowaj te, które są przeznaczone dla dzieci powyżej 3. roku życia. Nigdy nie pozwalaj niemowlęciu bawić się sflaczałym lub pękniętym balonem. Pilnuj starszego rodzeństwa, aby nie karmiło go swoim jedzeniem ani nie dawało mu swoich zabawek. Nie połykaj przy dziecku żadnych leków (dziecko może spróbować cię naśladować, poza tym możesz nie zauważyć, że maleńka tabletka potoczyła się pod stół). Sprawdź też, czy tarcza smoczka nie jest na tyle mała, by dziecko mogło go włożyć do buzi w całości. Nigdy nie zostawiaj dziecka samego, gdy je. Powodem zakrztuszenia może być nawet miękka kukurydziana chrupka! Kłopoty z zasypianiem Dobry sen dziecka zaczyna się od dobrej rutyny. Przewidywalna uspokajająca seria czynności przed snem będzie dla malucha informacją, że już pora iść spać. Na wieczorne rytuały zasypiania przeznaczcie 30-40 minut. Co pomoże? Kąpiel - to nie tylko mycie, ale i relaks. Wypróbujcie płyn z uspokajającą lawendą. Masaż - organizmy masowanych dzieci wydzielają więcej usypiającej melatoniny. Karmienie (piersią lub butelką) - dzięki posiłkowi dziecko będzie syte aż do rano. Bajki - możesz je czytać lub opowiadać z pamięci. Kołysanki - śpiewaj spokojnie i przytulaj maluszka. Całuski na dobranoc - pocałuj dziecko, pogłaszcz je, pożegnaj się z jego przytulanką i wyjdź z pokoju. Więcej o 21. tygodniu Zobacz także: Sprawdź, w którym centylu jest twoje dziecko 12 najdziwniejszych gadżetów dla dzieci 7 szkodliwych mitów o spaniu z dzieckiem Dlaczego niemowlę potrzebuje dotyku? 7 pierwszych przekąsek dla niemowlaka Kiedy niemowlę wstanie? Sprawdź, jak pomóc niemowlęciu

Do końca tego tygodnia twoje dziecko, gdy położysz je na brzuchu może podnieść na krótko głowę i przełożyć ją z boku na bok. Spróbuj ustawić się tak, aby twoja twarz była przed dzieckiem. Zachęcisz je w ten sposób do dłuższego podtrzymania głowy - będzie patrzyło na ciebie. Częste kładzenie dziecka na brzuchu wzmacnia mięśnie szyi, które pomagają w podnoszeniu się, obracaniu i siadaniu. Wkrótce jego system nerwowy oraz mięśnie będą mocniejsze i lepiej kontrolowane, a ruchy staną się bardziej płynne. ten tekst przeczytasz w 6 minut Rozwój dziecka w trzecim tygodniu życia Co to jest kolka jelitowa? Co jest przyczyną kolki? Jak pomóc maluszkowi podczas napadu kolki? Jak rozwija się dziecko w 3 tygodniu życia Rozwój dziecka w trzecim tygodniu życia Wszystkie dzieci są wyjątkowe i przechodzą kolejne etapy rozwoju w swoim własnym tempie. Pamiętaj, że wytyczne rozwojowe mają na celu pokazać jedynie potencjał twojego dziecka. Nie sugeruj się tym, że dziecko sąsiadki, będące w tym samym tygodniu życia, podnosi już główkę, a twoje jeszcze nie potrafi. Każde dziecko rozwija się inaczej. Do wyjątków należą sytuacje, gdy maluszek jest wcześniakiem - musisz pamiętać, że dziecko takie zwykle potrzebuje nieco więcej czasu, aby sprostać kolejnym etapom rozwoju. W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości, zapytaj pediatrę. Dzieci uwielbiają, a nawet muszą ssać. Nie zniechęcaj do tego swojego maluszka. W rzeczywistości, pewnie już zauważyłaś, że smoczek sprawia cuda w sytuacji, gdy dziecko jest nerwowe. Kiedy nie ma smoczka, twoje dziecko, aby się uspokoić radzi sobie doskonale wykorzystując to, co ma pod ręką - swój kciuk lub palce. Na podstawie przeprowadzonych badań, naukowcy zalecają stosowanie smoczka w czasie snu. Używanie smoczka może zmniejszać ryzyko wystąpienia SIDS (zespół nagłej śmierci niemowląt). Nie ma potrzeby, aby ponownie wkładać smoczek do buzi dziecka, jeśli wypadnie podczas snu. Jeśli ty lub twój partner pali, powinnaś właśnie teraz położyć temu kres. Bierne palenie może być bardzo niebezpieczne dla waszej pociechy. Dym papierosowy osłabia płuca powoduje częstsze infekcje ucha powoduje chrapanie zaburzenia oddychania podczas snu ma zły wpływ na zdrowie i zachowanie może w przyszłości powodować problemy w nauce jest przyczyną dwukrotnego wzrostu ryzyka wystąpienia SIDS Nawet jeśli nie palisz, kiedy dziecko jest w pokoju, szkodliwe substancje chemiczne unoszą się w całym domu jeszcze przez kilku minut. Zaraz po porodzie niektóre mamusie natychmiast odczuwają instynktowny przypływ miłości i opiekuńczości dla swojego nowo narodzonego dziecka. Inne odczuwają jedynie zmęczenie, nie interesuje ich zbytnio kontakt z maluszkiem i potrzebują czasu, aby je poznać i pokochać. Żadna z tych sytuacji nie jest ani dobra, ani zła. Zachowania te są po prostu różne i całkiem normalne. Poznasz i pokochasz dziecko w swoim czasie. Jeżeli jednak po kilku tygodniach, a czasem nawet miesiącach uraz i dystans pozostaje, możesz cierpieć na depresję poporodową. Uważa się, że 10% młodych matek cierpi z powodu tej formy depresji, wywołanej głównie przez zmiany hormonalne po porodzie. Oprócz długotrwałego uczucia ambiwalencji o macierzyństwie, mogą występować jeszcze takie objawy jak: bezsenność, niepokój, brak apetytu, myśli samobójcze, nawet myśli o zabiciu własnego dziecka. Ciąża, poród i połóg mogą być trudnym doświadczeniem w życiu kobiety, zwłaszcza jeśli występują komplikacje. Twoje relacje z dzieckiem nie różnią się od relacji z innymi osobami. Choć nawiązanie wzajemnego kontaktu z maluszkiem może zająć wiele czasu, z pewnością świetnie sobie poradzisz z rozpoznawaniem sygnałów, jakie wysyła. Nie ma więc potrzeby, abyś czuła się winną, jeśli spojrzysz na maluszka jak na obcą istotę - w pewnym sensie nią jest. Daj mu czas, a ostatecznie nie będziesz w stanie wyobrazić sobie życia bez twojej pociechy. 3 pytania odnośnie kolki jelitowej Co to jest kolka jelitowa? Kolka jest to przedłużający się, nieprzerwany płacz dziecka zdrowego i prawidłowo przybierającego na wadze. Niektórzy lekarze posługują się regułą trójek: 3 godziny płaczu ciągiem, co najmniej 3 razy w tygodniu, przez co najmniej 3 tygodnie pod rząd - zwykle rozpoczynają się pomiędzy 3. i 6. tygodniem życia. Wszystkie niemowlęta płaczą więcej w pierwszych trzech miesiącach życia, niż w jakimkolwiek innym momencie w ich życiu, ale kolka jest inna. Kolkowe epizody zazwyczaj zaczynają się wieczorem. Płacz jest bardzo intensywny. Dziecko nie może się uspokoić, zaciska pięści i podciąga nóżki. Kolka nie powoduje żadnych powikłań, a jej objawy ustępują zazwyczaj około 3. lub 4. miesiąca życia. Co jest przyczyną kolki? Tego nikt nie jest pewien. Niektórzy wysunęli teorię, że powodem jest niedojrzałość układu pokarmowego lub alergii pokarmowej np. nietolerancji laktozy. Inni uważają, że przyczyną może być wciąż rozwijający się w układ nerwowy, a nawet temperament dziecka. Rodzice zawsze w sytuacjach, gdy nie mogą pomóc maleństwu czują się bezradni i winni. Należy podchodzić do tego pamiętając, że jest to okres przejściowy, który nie jest wcale to oznaką problemów długoterminowych. Jak pomóc maluszkowi podczas napadu kolki? Każde dziecko jest inne i na każde działają inne sposoby. Trzeba eksperymentować, stosując różne techniki, by w końcu znaleźć tą, która jest najlepsza dla twojego szkraba. Oto kilka popularnych sposobów: Spróbuj stworzyć kojące środowisko, podobne do tego jakie maluszek miał w macicy: by mu było przytulnie, ciepło i cicho. Owiń dziecko mocno w koc. Kołysz je w rękach lub w kołysce na biegunach. Trzymaj je w pozycji pionowej, by wspomóc przejściu gazu w jelitach. Niektóre dzieci uspokajają głośne, rytmiczne dźwięki, takie jak; zmywarka, suszarka do włosów lub plusk wody. Wszystkie te dźwięki prawdopodobnie przypominają odgłosy twoich narządów wewnętrznych, podczas gdy maleństwo było jeszcze w macicy. Aby dodatkowo wzmocnić efekt, łącząc dźwięk z ruchem, niektórzy rodzice specjalnie fundują dziecku podróż samochodem. Inne pomysły: ciepła kąpiel, ciepły termofor lub ręcznik umieść na brzuszku (upewnij się wcześniej, że temperatura jest odpowiednia). Niektórzy rodzice zauważyli wyraźną poprawę, stosując lek o nazwie symetykon, który zmniejsza nagromadzenie gazów w jelitach. Zanim jednak zdecydujesz się podawać jakikolwiek lek, skonsultuj to wcześniej ze swoim lekarzem. Nieustanny płacz dziecka może być frustrujący i męczący. Dlatego dobrze, gdy jest ktoś, kto może zmieniać się z tobą w próbach opanowania kolki. Jeżeli kolce towarzyszą również takie objawy jak; nieprzybieranie na wadze, gorączka lub objawy kolki nie przestają zanikać po 3 miesiącach, należy skontaktować się lekarzem, gdyż mogą być oznaką problemów zdrowotnych.

Kalendarz rozwoju dziecka: 52 niezwykłe tygodnie. Rozwój dziecka już nigdy nie będzie tak intensywny jak w pierwszym roku życia. To 365 niezwykłych dni i każdy z nich przynosi coś nowego. Pierwsze próby podnoszenie główki, pierwszy uśmiech, pierwsze wypowiedziane sylaby, pierwsze kroki. O tych wszystkich pierwszych razach piszemy w

03 stycznia 2019Częsty ból brzucha u dziecka: alergia czy nietolerancja pokarmowa?Kiedy u dziecka pojawia się ból brzucha – długotrwały lub powtarzający się okresowo, na opiekunach spoczywa decyzja, czy od razu zwracać się do lekarza, czy radzić sobie samemu, pilnie obserwując dziecko, a gdy interwencja lekarska okazuje się niezbędna, przekazywać zebrane obserwacje lekarzowi kompletującemu historię choroby. Należy z całą mocą podkreślić, że w przypadku ostrego i umiejscowionego w dolnej części brzucha bólu, z gorączką i innymi gwałtownymi objawami, natychmiastowy kontakt z lekarzem jest bezdyskusyjny. Niezbyt uciążliwy, epizodyczny, nie ograniczający aktywności ból brzucha, o nasileniu zależnym od rytmu posiłków i sezonowości diety, powinien być sygnałem do bacznej obserwacji podopiecznego. Gdy obok problemów gastrycznych (bólu, brzucha, nudności, utraty apetytu) występują objawy ogólne: zaburzenia przyrostu wagi, zmiany zachowania, senność, kaszel czy zmiany skórne, zasadne staje się zlecenie starannie przemyślanych diagnostycznych badań laboratoryjnych. Lekarzowi, jak wspomniano już, „gotowe” wyniki ułatwią diagnozę i wdrożenie leczenia. Opiekunom działającym na własną rękę lub we współpracy z dietetykiem, wyniki ukierunkują profilaktykę i dalszą obserwację dziecka. Za najpoważniejsze przyczyny powtarzającego się bólu brzucha u dzieci uznać można: nietolerancje glutenu lub laktozy; zaburzenie flory bakteryjnej jelit, nietolerancję pokarmową zależną od przeciwciał IgG; alergię pokarmową zależną od przeciwciał IgE oraz choroby pasożytnicze. Sprawdź ofertę pakietów badań na nietolerancje pokarmowe dostępnych w sklepie internetowym. ZOBACZ e-PAKIETY IMMUNOdiagDIETA Badania laboratoryjne w kierunku wszystkich wymienionych dolegliwości należy rozpocząć od morfologii krwi i pomiaru stężenia CRP w surowicy. Wzrost liczby białek ciałek krwi (leukocytoza), kieruje uwagę na możliwość stanu zapalnego, zakażenia, chorób pasożytniczych (infestacji pasożytniczych) lub alergii. Leukocytoza z równoczesnym wzrostem stężenia CRP, wczesnego wskaźnika zapalenia i wzrostem OB (przyśpieszeniem opadu krwinek czerwonych – erytrocytów), świadczą o stanie zapalnym. W połączeniu z bólem brzucha, wskazują konieczność natychmiastowej konsultacji lekarskiej. Nieprawidłowości morfologii dotyczące erytrocytów (np. liczba, hematokryt, hemoglobina), towarzyszące dolegliwościom brzusznym, zmęczeniu, utracie wagi itd., mogą wskazywać na nieprawidłowe wchłanianie substancji pokarmowych w jelitach lub niedobory pokarmowe związane z niezbilansowaną dietą, nieprawidłowym składem mikroflory przewodu pokarmowego (mikrobiomu, mikrobioty), nietolerancją pokarmową lub obecnością pasożytów jelitowych. Rozszerzenie diagnostyki niedoborów pokarmowych, może obejmować określenie deficytu witamin (np. grupy B), żelaza itd., określanego przez pomiar ich stężenia we krwi. Nieoceniona morfologia dostarczyć może mocnej przesłanki dla rozpoznania robaczycy (infestacji pasożytniczej). Dla robaczycy charakterystyczny jest wzrost liczby eozynofili (granulocytów kwasochłonnych). Podejrzenie wzmacnia silny wzrost całkowitego stężenia IgE (IgE całkowite, total IgE) w surowicy, choć pamiętać należy, że wzrost IgE obserwowany bywa również w alergii – uczuleniu zależnym od IgE oraz w bezobjawowej atopii (predyspozycji do nadmiernej produkcji IgE). Rozstrzygający dla rozpoznania infestacji jest wynik badania kału na pasożyty i testów serologicznych wykrywających w surowicy przeciwciała (IgG, IgM) swoiste dla antygenów pasożytów. Flora bakteryjna jelit w ostatnich latach zyskała rangę jednego z najważniejszych czynników regulujących działanie układu pokarmowego. Działa stabilizująca na przebieg wchłaniania jelitowego i ogranicza mechanizmy rozwoju nietolerancji pokarmowej zależnej od IgG. Coraz częściej traktowana jest jako odrębny organ wewnętrzny – mikrobiom oddziałujący ogólnoustrojowo. Mikrobiom ulega dewastacji głównie w wyniku doustnej antybiotykoterapii, ostrych infekcji pokarmowych lub zatruć. Dochodzi wtedy do niekorzystnych zmian proporcji gatunków pożądanych i niekorzystnych dla organizmu oraz wzrostu liczebności komórek gatunków szkodliwych. Przywracanie równowagi mikrobiomu należy monitorować badaniami mikrobiologicznymi. Materiałem do analizy mikrobiologicznej obejmującej badanie bakteriologiczne i mikologiczne jest kał. W rozważaniach przyczyn nieprawidłowego wchłaniania pokarmu i związanych z tym dolegliwości, konieczne jest uwzględnienie choroby trzewnej (celiakii) – choroby autoimmunizacyjnej, o podłożu genetycznym, stymulowanej przez białko ziaren większości zbóż: gluten. Celiakia upośledza wchłanianie pokarmu przez destrukcję kosmków jelitowych. Laboratoryjne rozpoznanie przebiegającej wieloobjawowo celiakii, opiera się na pomiarze w surowicy przeciwciał swoistych dla transglutaminazy tkankowej (IgA i IgG anty-tTG) i dla deamidowanego peptydu gliadyny. Wykluczenia celiakii dokonać można za pomocą molekularnego badania genetycznego met. PCR. Badaniem genetycznym można rozpoznać również nietolerancję cukru mlecznego – laktozy, powodowaną niedoborami enzymu laktazy. Niezwykle istotnym elementem postępowania mającego na celu wyjaśnienie przyczyn powtarzającego się bólu brzucha jest rozpoznanie (diagnostyka różnicowa) dwóch częstych nadwrażliwości pokarmowych: alergii pokarmowej (zależnej od przeciwciał IgE) i nietolerancji pokarmowej (zależnej od przeciwciał IgG). Mają wspólne objawy, niekiedy zupełnie zaskakujące. Obok przewidywalnych, jak: ból brzucha, wzdęcia, biegunki, zaparcia czy nudności, obu towarzyszyć mogą: pokrzywka lub wysypka, kaszel, łzawienie oczu, katar, stany zapalne gardła. Nieoczekiwanie u osób dotkniętych alergią i nietolerancją pokarmową obserwować można: chroniczne zmęczenie, nerwowość, stany depresyjne i zaburzenia snu. Generalną różnicą pomiędzy alergią i nietolerancją pokarmową jest szybkość występowania objawów. W alergii pokarmowej reakcja określana jest jako natychmiastowa, gdyż objawy występują po upływie minut (do 2 godz.) od kontaktu z uczulającym pokarmem (alergenem). Nietolerancja pokarmowa zależna od IgG określana jest jako późna, gdyż objawia się nie wcześniej niż 24 godz. po spożyciu nietolerowanego pokarmu. Alergia pokarmowa na ogół dotyczy jednego rodzaju pokarmu i jest w zasadzie nieodwracalna, podczas gdy nietolerowanych składników pokarmu może być równocześnie wiele, a nietolerancja cofa się w wyniku diety eliminacyjnej lub rotacyjnej. Rozpoznanie obu dolegliwości na podstawie objawów bywa dodatkowo utrudnione przez nakładanie się pseudoalergicznych objawów nietolerancji pokarmowej i objawów współistniejącej reakcji alergicznej. Rozwiązanie dylematu alergia czy nietolerancja pokarmowa (zależna od IgG) znowu przynoszą badania laboratoryjne. I tym razem pomocna okazuje się morfologia. Za alergią przemawia wzrost liczby dwóch typów leukocytów: granulocytów kwasochłonnych – eozynofilii i granulocytów zasadochłonnych – bazofili. Przesłanką kolejną jest wzrost stężenia IgE całkowitej we surowicy, niekiedy znaczny, lecz na ogół mniejszy niż w przypadku choroby pasożytniczej. Wzrost stężenia IgE całkowitej sam przez się nie przesądza o alergii pokarmowej, lecz sygnalizuje jej ryzyko z prawdopodobieństwem proporcjonalnym do wysokości. Za nietolerancją pokarmową, z kolei, przemawiają wyniki badań flory bakteryjnej jelit, wykazujące zubożenie flory fizjologicznej, obecność drobnoustrojów nietypowych i chorobotwórczych. Wiadomo, że takie zmiany mikrobiomu jelita sprzyjają rozwojowi nietolerancji IgG-zależnej i podtrzymują jej trwanie. Czym jest nietolerancja pokarmowa zależna od przeciwciał IgG? Najogólniej polega na reakcji układu odpornościowego na niektóre produkty spożywcze stanowiące stały element diety. Nietolerancja IgG-zależna rozwija się, gdy w wyniku uszkodzenia błony jelit przez ostre stany zapalne, infekcje lub nieprawidłową florę jelitową dochodzi do wytworzenia zespołu nieszczelnego (przepuszczalnego) jelita (ang. leaky gut syndrome, increased intestinal permeability), upośledzającego selektywność wchłaniania jelitowego. W rezultacie, ściana jelita penetrowana jest przez nietypowe, duże peptydy powstałe w procesie trawienia pokarmu białkowego, które w warunkach prawidłowych są zatrzymywane. Peptydy te już w tkankach jelita wchodzą w kontakt z komórkami układu odpornościowego, indukując syntezę swoistych przeciwciał IgG. Przeciwciała takie w krążeniu wiążą „macierzysty” antygen dostarczany w kolejnych posiłkach, a powstające kompleksy antygen-przeciwciało wywołują objawy chorobowe nietolerancji, różne w zależności od miejsca oddziaływania kompleksów. Rozpoznanie nietolerancji pokarmowej zależnej od IgG polega na identyfikacji nietolerowanych składników pokarmowych (antygenów pokarmowych), jako tych, które stymulują odpowiednio wysokie stężenie swoistych przeciwciał IgG. Postępowanie diagnostyczne jest tym krótsze, im więcej rodzajów pokarmu – potencjalnych antygenów – można przeanalizować równocześnie. Dlatego zestawy (panele) testowe opracowywane do diagnostyki nietolerancji IgG-zależnej uwzględniają jednorazowo od kilkudziesięciu do nawet kilkuset (obecnie ponad 280) składników pokarmowych, obejmując praktycznie całe nasze menu. Wyniki badania, zwłaszcza w przypadku paneli najdłuższych, opatrywane są zaleceniami istotnymi dla wyleczenia lub łagodzenia objawów nietolerancji – schematami diety: eliminacyjnej lub rotacyjnej. Diety tego typu polegają na ograniczaniu kontaktu systemu odpornościowego chorego z nietolerowanym składnikiem pokarmu przez pełną eliminację z diety na dłuższy czas (eliminacja) lub przez jego wprowadzanie naprzemienne z odpowiednikami (dieta rotacyjne). W przypadku nietolerancji obejmującej liczne składniki pokarmowe zalecana jest konsultacja z dietetykiem lub lekarzem, który równocześnie wdroży odpowiednie leczenie przyczynowe nietolerancji, przykładowo, przywracając selektywność wchłaniania jelitowego. Na podobnych do opisanych dla nietolerancji pokarmowej zasadach opiera się zaawansowana diagnostyka alergii pokarmowej. Zasadnicza różnica polega na tym, że w przypadku alergii dokonuje się pomiarów stężenia swoistych przeciwciał IgE. Panele antygenów (zwanych alergenami) w diagnostyce alergii pokarmowych mogą być krótsze, ze względu na pewną łatwość typowania alergizujących składników diety, wynikającą z szybkości manifestacji objawów. Poza tym, jak dotąd, tylko w diagnostyce alergii, istnieje możliwość oceny swoistości przeciwciał w stosunku do fragmentów alergenów, stanowiących rzeczywistą przyczynę uczulenia, czyli tzw. alergenów molekularnych (molekularnych komponent alergenowych). Wskazujące na alergię pokarmową wyniki badań swoistej IgE zawsze powinny być przekazywane lekarzowi, który decyduje o dalszym leczeniu i postępowaniu. dr Tomasz Ochałek Źródła: ALLERGEN NOMENCLATURE WHO/IUIS Allergen Nomenclature Sub-Committee. Muraro A., Werfel T., et al. EAACI food allergy and anaphylaxis guidelines: diagnosis and management of food allergy, doi: Epub 2014 Jun 9. Kaniewska M., Rydzewska G., Choroba trzewna u dorosłych – patogeneza, manifestacje kliniczne, współistnienie z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit i innymi chorobami o podłożu immunologicznym. Przegląd Gastroenterologiczny 2009; 4 (4): 173–177 Data publikacji online: 2009/08/28. Pomes A., Davies et al. WHO/IUIS Allergen Nomenclature: Providing a common language, Volume 100, August 2018, Pages 3-13. Bernardi D., Borghesan F., et al. Time to reconsider the clinical value of immunoglobulin G4 to foods? Clin Chem Lab Med 2008;46(5). Kolejnym odruchem, który może pojawić się u dziecka w trzecim tygodniu życia, jest odruch Rootinga. Dziecko pogłaskane po policzku odwróci głowę w stronę Twojej dłoni i gotowe będzie do ssania. Jeśli podtrzymasz malucha w pozycji pionowej, możesz zauważyć, że dziecko wykonywać będzie w powietrzu ruchy, jakby chodziło. Na co zwrócić uwagę w rozwoju dziecka, które ma 10 tydzień życia?W 3. miesiącu życia, a w szczególności w 10 tygodniu rozwój dziecka, związany jest z nauką pełzania. Ważne jest jakim ruchem i na jakim dystansie się porusza. Choć to wydaje się bardzo odległe, to od jakości, dynamiki i poprawnego wzorca pełzania zależy dalszy rozwój dziecka i późniejsze sukcesy w nauce szkolnej [1].W poprzednim etapie (kiedy rozwijał się rdzeń przedłużony i rdzeń kręgowy) dziecko powinno było odkryć, że przypadkowe ruchy kończyn zmieniają położenie jego ciała. Jeśli rozwój dziecka w wieku 10 tygodni przebiega prawidłowo, to przemieszcza się ono na dystansie 90 zrobić jeśli dziecko w wieku 10 tygodni nie potrafi przemieścić się na dystansie 60-90 cm?Dzieci, których rozwój przebiega w tempie szybkim, w wieku 4-5 tygodni potrafią przemieszczać się na dystansie 60 cm. W wieku 6-7 tygodni osiągają jednorazowo dystans 90 cm. Niestety wiele dzieci nie osiąga tej umiejętności nawet do wieku 10 tygodni. Wtedy należy jak najszybciej zdiagnozować, jakie są powody opóźnień w rozwoju niemowlęcia i usunąć je oraz zrobić wszystko, aby ułatwić dziecku prawidłowy rozwój. Pełne informacje na ten temat uzyskasz na szkoleniu dla rodziców Pierwsze 18 miesięcy nie mają świadomości, jak łatwo jest przyspieszyć, ale też opóźnić rozwój dziecka. Istnieje ponad 30 gadżetów, które ułatwiają opiekę nad noworodkiem, a jednocześnie blokują rozwój. Do ich stosowania zachęcają nas artykuły w czasopismach dla młodych rodziców, które są podporządkowane kampaniom marketingowym produktów dla pełzania będzie coraz trudniejszaNależy mieć świadomość, że dziecko jest coraz cięższe, a przez to nauka pełzania jest coraz trudniejsza. 10-tygodniowe niemowlę powiększyło już masę swojego ciała o 33% lub więcej (względem masy urodzeniowej). Taki przyrost masy bardzo utrudnia naukę rodzice nieświadomie wygaszają naturalne odruchy, które bardzo ułatwiają naukę pełzania. Robią to na przykład wykonując masaż w pierwszym roku życiaW rozwoju dziecka w wieku 10 tygodni rodzice są zazwyczaj świadomi istnienia jednego z odruchów – odruchu Moro. Niestety nie wiedzą po co on jest, ani co należy z nim zrobić. W efekcie nieświadomie postępują dokładnie przeciwnie niż należy. To doprowadza do nieprawidłowości w rozwoju dziecka, a po latach objawia się trudnościami w chwytaniu piłki, kłopotami ze skupieniem uwagi, trudnością w odczytywaniu godzin na zegarze, a nawet problemami z nauką prawidłowo wspierać rozwój dziecka w wieku 10 tygodniZatem, jeśli dziecko do 10 tygodnia życia nie odkryło, że przypadkowe ruchy rąk i nóg powodują przemieszczenie ciała, to nauczenie dziecka pełzania w oczekiwanym czasie nie będzie możliwe bez dodatkowej pomocy ze strony rodziców. Jeśli rodzic nadal będzie popełniać te same błędy, nie będąc tego świadomy, to dziecko może ominąć dwa niezwykle ważne etapy rozwoju. Polecane szkoleniePierwsze 18 miesięcy życiaNa powyższym zdjęciu widać 4 sposoby utrudniania dziecku nauki pełzania. Tymczasem jest ich znacznie więcej. Wszystkie poznasz na szkoleniu Pierwsze 18 miesięcy podejmiesz decyzję o udziale w szkoleniu, załóżmy, że dotychczasowy rozwój dziecka przebiegał prawidłowo. Popatrzmy, jakie umiejętności powinno osiągnąć niemowlę około 10 tygodnia życia, kiedy kształtuje się drugi poziom funkcjonalny rozwoju mózgu (patrz: Kalendarz rozwoju dziecka).Rozwój dziecka w wieku 10 tygodniWczesny okres niemowlęcy II poziom funkcjonalny, kiedy dojrzewa mostW 3 miesiącu życia, około wieku 10 tygodni, rozwija się drugi poziom funkcjonalny mózgu: most [2]. O rozwoju tego etapu możemy wnioskować obserwując sprawność dziecka w sześciu obszarach: wzroku, słuchu, dotyku, ruchu, mowy i sprawności potrafi dziecko w wieku około 10 tygodniW 10 tygodniu życia niemowlę dąży do osiągnięcia poniższych umiejętności w sześciu wzroku u dziecka w wieku 10 tygodniW zakresie wzroku w rozwoju dziecka, które ma 10 tygodni oczekujemy kluczowej umiejętności, jaką jest postrzeganie kształtów i kolorów. Zdobycie tej umiejętności można rozpoznać, obserwując, jakie obrazy fascynują dziecko. Jeśli są to obrazy czarno-białe, to świadczy to o rozwoju na pierwszym etapie funkcjonalnym, a nie na drugim. Rozwój słuchu u dziecka w wieku 10 tygodniW zakresie słuchu w rozwoju dziecka, które ma 10. tydzień wyczekujemy konkretnych reakcji na dźwięki oznaczające zagrożenie. Jeśli dźwięki nie są związane z sytuacjami niosącymi zagrożenie dla życia, to dziecko nie powinno reagować przestrachem. Zatem dziecko nie powinno już reagować na niespodziewane dźwięki ani odruchem Moro, ani nawet dotyku u dziecka w 10 tygodniuW zakresie dotyku w rozwoju dziecka, które ma 10. tydzień oczekujemy reakcji na silne bodźce związane z zagrożeniem. Przykładowo podczas szczepienia niemowlę powinno zareagować ruchowa w rozwoju dziecka w 10 tygodniuW zakresie sprawności ruchowej w rozwoju dziecka w 10 tygodniu oczekujemy, że już wkrótce niemowlę będzie pełzać na brzuchu i poruszać się prawidłowym wzorcem dziecko rozwija się w tempie szybkim, to może nawet pokonywać dzienny dystans blisko 50 metrów dziennie. U dzieci rozwijających się w średnim tempie oczekujemy, że niemowlę w wieku 10 tygodni będzie poruszało się na dystansie nie mniejszym niż 90 cm codziennie dziecko powinno poruszać się coraz sprawniej, szybciej i na dłuższym dystansie, dążąc do osiągniecia prawidłowego wzorca pełzania. Ostatecznie powinniśmy zaobserwować pełzanie symetrycznie, ruchem naprzemiennym, bardzo dynamicznie. O poprawnym wzorcu świadczy jakość ruchów oraz ich dynamika. Pełzanie powinno być na tyle dynamiczne, aby niemowlę osiągnęło łączny dzienny dystans 50 mowy u dziecka w 10 tygodniuW zakresie mowy w rozwoju dziecka, które ma 10. tydzień oczekujemy płaczu w odpowiedzi na zagrożenie. Choć niemowlę może płakać z różnych powodów i w różnych sytuacjach, to zawiadomienie otoczenia i rodziców, że znajduje się w sytuacji zagrożenia, jest ważną umiejętnością manualna w rozwoju dziecka w 10 tygodniuW zakresie sprawności manualnej w rozwoju dziecka 10 tygodniu spodziewamy się świadomego uwalniania uchwytu. Dziecko powinno świadomie uwalniać uchwyt, puszczając przedmiot, który ma w wspierać Rozwój dziecka – 10 tydzień życiaNiemowlę od urodzenia posiada szereg naturalnych zdolności, np. słuch absolutny, zdolności językowe i matematyczne. Te ostatnie obserwuje się u noworodków, które mają zaledwie 2 dni życia. Zdolności te wygasają jeśli nie są rozwijane. Pierwsze zdolności językowe wygasają w wieku 6 miesięcy. Wygasają, o ile nie są ćwiczone i zacząć prawidłowo wspierać rozwój dziecka w 3. miesiącu?Nie mając świadomości istnienia zdolności, zanudzamy niemowlę plastikowymi zabawkami i dziwimy się, że ono nie chce się nimi bawić. Tymczasem wystarczyłoby kilka razy dziennie zorganizować aktywności, które pomnożyłyby potencjał intelektualny od drugiego dnia życia możemy uczyć dziecko czytania, kształtując ośrodki w mózgu, które za czytanie będą w przyszłości odpowiedzialne. Od drugiego dnia życia możemy uczyć matematyki, rozwijając naturalne zdolności liczbowe niemowląt. Możemy osłuchiwać go ze specjalnie dobranymi językami obcymi lub dźwiękami. Można wykonywać ćwiczenia, które rozwiną równowagę i przyspieszą rozwój ruchowy i manualny. Jak wspierać rozwój dziecka w pierwszym rokuCo powinno niepokoić w rozwoju dziecka w wieku 10 tygodni?Powinno Cię niepokoić, jeśli zauważasz choć jedno z poniższych:nie pełza właściwym ruchem naprzemiennym, pokonując jednorazowo dystans minimum 1 metra,niesymetrycznie pełza, ciągnąc za sobą jedną lub dwie nogi, albo nie używając jednej lub obu rąk,pełza, ale w różnych kierunkach, a nie do przodu,wolno pełza na krótkich dystansach, nie potrafiąc pokonać dziennego dystansu,leżąc unosi nogi i ręce do góry robiąc samolocik,nie płacze w odpowiedzi na bolesny bodziec, jak wbijana igła (np. podczas szczepienia),prezentuje odruchu Moro lub jest zaniepokojone w wyniku głośnych dźwięków lub innych bodźców takich jak dźwięk sprzętów domowych, kichanie, kaszlenie itp.,nie skupia wzroku na kolorowych obiektach,nie chwyta wystarczająco silnie, aby podnieść całą wagę swojego ciała przez portale uspakajają rodziców, twierdząc, że nie każde dziecko pełza. Mają rację w tym, że wiele dzieci omija ten etap rozwoju. Niestety angielscy badacze udowodnili silną korelację między ominięciem tego etapu i późniejszymi problemami szkolnymi, w tym dysleksją [3].Wielu lekarzy i rehabilitantów również bagatelizuje pierwsze oznaki nieprawidłowego rozwoju. Powodem jest to, że nie wiedzą jak pomóc. Nie potrafią ułatwić maluszkowi nauki pełzania i zwrócić rodzicowi uwagi na popełniane nieświadomie dziecko robi samolocik lub foczkę, czyli leżąc na brzuchu podnosi ręce i nogi do góry, to sytuacja jest poważna. Szanse, że maluch nigdy nie nauczy się pełzania są bardzo duże. Jeśli jeszcze to się nie stało, nadal mamy szansę, aby pomóc maleństwu. Nie ma czasu do stracenia. Wybierz szkolenie grupowe lub indywidualne szkoleniePierwsze 18 miesięcy życiaZagrożenia w rozwoju dziecka w wieku 10 tygodni Jeśli do 6 miesiąca życia dziecko nie nauczy się pełzać z właściwą dynamiką i właściwym ruchem naprzemiennym, to prawdopodobnie nie osiągnie już tej umiejętności. Kiedy ma pół roku uczy się siedzieć i od tego momentu nauka pełzania staje się praktycznie dziecko z jakiegokolwiek powodu ominie choćby jeden poziom funkcjonalny i nie osiągnie pełnej sprawności we wszystkich 6 umiejętnościach, to będą widoczne negatywne skutki – chyba że uzupełnisz zaniedbane obszary [4]. Gdyby maluch nie nauczył się prawidłowego pełzania do 6 miesiąca życia, to zwiększa się drastycznie ryzyko dysleksji i problemów z nauką w które nie pełza dynamicznie i właściwym ruchem naprzemiennym, 50 metrów dziennie, może mieć problemy neurologiczne, albo rodzic nieświadomie blokuje rozwój dziecka. Im szybciej rozpoczniesz prawidłową stymulację, tym łatwiej będzie uzupełnić zaniedbane obszary i zapewnić mu prawidłowy że studiujesz tą stronę oznacza, że jesteś rodzicem, któremu zależy na prawidłowym rozwoju i który już zdał sobie sprawę, jak ważne jest wczesne dzieciństwo dla dalszych sukcesów w życiu. Dotychczas próbowałeś samodzielnie dbać o niemowlę, ale może to już czas, aby wziąć pod uwagę szkolenie – grupowe lub indywidualne poziomu inteligencji dziecka w wieku 10 tygodniNa podstawie szybkości rozwoju, a więc czasu, kiedy dziecko osiąga kluczowe umiejętności, można określić poziom inteligencji. Można ocenić szybkość rozwoju w sześciu obszarach. Jeśli w 10. tygodniu dziecko widzi i skupia uwagę na kolorowych obiektach, to można przypisać mu poziom inteligencji 200. Jeśli natomiast w tym samym wieku pełza na dystansie 60-90 cm jednorazowo, to jego poziom inteligencji wynosi 100. Jaki jest zatem poziom inteligencji tego dziecka w wieku 10 tygodni? Czy wyciąga się z tego średnią? się, że na poziom inteligencji decydujący wpływ ma rozwój ruchowy. To nie znaczy, że rozwój dziecka w pozostałych obszarach można zaniedbać. Ważne, aby dbać całościowo (tzn. wszechstronnie) o rozwój dziecka w 10 tygodniu, ale najsłabsze obszary określają tempo, szczególnie jeśli te opóźnienia dotyczą sprawności dziecko osiąga kluczowe umiejętności w standardowym tempie, to poziom inteligencji wynosi 100. Dziecko, które osiągnie wspomniane kluczowe umiejętności w czasie dwukrotnie szybszym, będzie miało poziom jego inteligencji 200. Jeśli natomiast osiągnie je w czasie dwukrotnie dłuższym, to poziom inteligencji wynosi przykładu, jeśli dziecko w 10 tygodniu nie potrafi zmienić swojego położenia, to jego poziom inteligencji wynosi 50. W jakim celu określa się poziom inteligencji i tempo rozwoju dziecka w 10 tygodniu życia?Tempo rozwoju i poziom inteligencji oznaczamy w celu określenia, czy rozwój przebiega prawidłowo. Na tej podstawie możemy tez określić, jakie są szanse dziecka na prawidłowy rozwój. Przypomnijmy, że rozwój można poprawić, zwiększając jego tempo. Można uzupełnić zaniedbane obszary. Im szybciej to zrobimy, tym mniej widoczne będą efekty początkowych nieprawidłowości. Im dziecko jest młodsze, tym łatwiej jest uzupełnić rozwój zaniedbanych które jest przez rodziców nieświadomie blokowane lub które ma problemy neurologiczne albo uszkodzenie mózgu, będzie potrzebować na osiągnięcie kluczowych umiejętności więcej czasu. Jak stymulować rozwój dziecka w 3. miesiącu zestawy edukacyjne i szkoleniaWzrok w rozwoju dziecka w 3. miesiącuNa poprzednim etapie stymulowaliśmy rozwój wzroku czarno-białymi kartami. Mogły to być dowolne wzory, ale zdecydowaliśmy, że w czasie przeznaczonym na stymulację wzroku możemy pomnażać wiedzę encyklopedyczną. Dlatego uczyliśmy noworodka, jak wyglądają sylwetki i tropy zwierząt domowych i też rozpocząć naukę czytania, gdyż wyrazy są kontrastowymi obrazami. Przy okazji wspieraliśmy rozwój słuchu i mowy. Metoda opracowana przez dr Anetę Czerską rozwija także pamięć fotograficzną, wyobraźnię, kreatywność i myślenie operacyjne. Jeśli chcesz ją poznać, weź udział w warsztatach „Nauka czytania”. Możesz też zamówić najnowszą publikację naukową dr Anety Czerskiej „Czytanie dla rozwoju”.Polecane szkolenieNauka czytaniaPolecany produktCzytanie dla rozwoju. Wczesnodziecięca nauka czytania metodą Cudowne DzieckoW 3. miesiącu życia, na drugim etapie funkcjonalnym rozwoju mózgu, celem jest jeszcze lepszy rozwój wzroku. Z tego powodu około wieku 10 tygodni oczekiwać będziemy, że maluszek będzie dostrzegać i rozpoznawać kształty i kolory. W tym celu prezentujemy bity inteligencji i karty do nauki czytania z dwóch zestawów: Zestaw 4. Polska i jej sąsiedzi oraz Zestaw 5. Kraje na odwrocie kart znajdziesz bardzo wiele informacji – łącznie 360 faktów o 24 krajach europejskich. Będziesz je wykorzystywać przez wiele tygodni, stymulując słuch, mowę i intelekt. Aby w pełni wykorzystać ten potencjał, weź udział w warsztatach dla rodziców Mnożenie szkolenieMnożenie inteligencjiPolecany produktBity inteligencjiSłuch w rozwoju dziecka w 3. miesiącuNa poprzednim etapie, rozpoczęliśmy stymulację słuchu wiedząc, że zdolności językowe i słuch absolutny wygasają, jeśli nie są stymulowane. Tymczasem nie wszyscy rodzice mogą być zainteresowani, aby zainwestować swój czas i zapobiec wygaszaniu naturalnych zdolności. Jednakże w trzecim miesiącu życia od prawidłowej stymulacji zależy prawidłowy rozwój intelektualny. Jeśli teraz nie dostarczymy prawidłowych bodźców dźwiękowych, dziecko będzie cierpieć na nadwrażliwość słuchową, będzie miało trudności z koncentracją, skupieniem uwagi i szkoleniePierwsze 18 miesięcy życiaMotoryczny rozwój dziecka w 3. miesiącuWażną umiejętnością związaną z poprzednim poziomem funkcjonalnym jest przemieszczanie się na brzuchu na dystansie 90 cm. Ta umiejętność prowadzi do kolejnej: pełzania na brzuchu na dystansie 50 metrów dziennie ruchem naprzemiennym, która jest oczekiwana na 2 poziomie funkcjonalnym, kiedy dojrzewa kolejna struktura mózgu: wcześniejszym etapie maluch mógł poruszać się do przodu, albo do tyłu, czy też dookoła swojej osi. Mógł poruszać się ruchem dalekim od wzorca naprzemiennego. Ważne było jednak, aby zauważył, że ma wpływ na pozycję swojego suma wszystkich dziennych dystansów wyniesie 50 metrów, to ruchy dziecka będą bardzo szybkie. Naprzemienność ruchów świadczy o dobrych połączeniach między prawą a lewą stroną mózgu i daje duże szanse, że dalsze etapy będą przebiegać rozwoju zależy od wielu czynników. Trudniej nauczyć pełzania dziecko ciężkie i duże. Jednak każdemu można pomóc. Możesz ułatwić naukę pełzania odpowiednio organizując przestrzeń, budując odpowiednią konstrukcję, stosownie ubierając noworodka oraz wykonując z niemowlęciem odpowiednie ćwiczenia poprawiające równowagę, a nawet modyfikując dietę (swoją dietę, jeśli karmisz piersią).Polecane szkoleniePierwsze 18 miesięcy życiaDotyk w rozwoju dziecka w 3. miesiącuMaluszek poprawia swoje rozumienie bodźców dotykowych z każdym tygodniem, ale tylko wtedy, kiedy zmysł ten jest tym celu wielu rodziców, zachęcanych artykułami w czasopismach, postanawia masować niemowlę. Niestety masaż niektórych obszarów ciała skutkuje opóźnieniami w rozwoju – utrudnia naukę pełzania i zaburza rozwój szkoleniePierwsze 18 miesięcy życiaMowa w rozwoju dziecka w 3 miesiącuIm więcej będziesz do dziecka mówić, tym więcej bodźców dla rozwoju mowy dostarczysz. Tymczasem szybkość rozwój mowy uzależniona jest także od rozwoju myślenia operacyjnego, które możemy ćwiczyć ucząc maluszka czytania i matematyki metodą opracowaną przez doktor Czerską. Tylko ta metoda wczesnej nauki czytania oraz matematyki rozwija myślenie operacyjne. Można ją poznać biorąc udział w szkoleniu: grupowym lub indywidualnym szkolenieNauka czytaniaManualny rozwój dziecka w 3 miesiącuJuż w 3. miesiącu możemy wspierać rozwój dziecka przez ćwiczenia manualne. Dzieje się tak dlatego, że sprawność dłoni jest efektem neurologicznego rozwoju mózgu. Tymczasem większość z nas utożsamia rozwój manualny z rozwojem ręki. To tylko część o wspieraniu manualnego rozwoju dziecka w 3. miesiącu, kupujemy zabawki, które noszą dumne miano zabawek edukacyjnych. Niestety oznaczenia wieku nie mają nic wspólnego z potrzebami rozwojowymi niemowlęcia. Zabawki z różnorodnymi fakturami będą przydatne dopiero na trzecim i czwartym poziomie rozwojowym. Natomiast duże, bezpieczne zabawki wspierają współpracę dwóch rąk, którą będziemy wspierać na piątym poziomie szkoleniePierwsze 18 miesięcy życiaCo utrudni osiągnięcie kluczowych sprawności i rozwój dziecka w 3. miesiącu życia?Rozwój dziecka zależy od bardzo wielu czynników. Na wiele masz wpływ i zawsze możesz poprawić i przyspieszyć rozwój, niezależnie od warunków przy urodzeniu, czy nawet osiągnięć, które reprezentuje niemowlę wiedzieć, że jeśli Twoje dziecko ulewa lub ma problemy ze zdrowiem, to osiągnięcie wymaganych umiejętności będzie trudniejsze. Jeśli musisz stosować klin w łóżku albo używasz innych zaleconych gadżetów w trosce o zdrowie, to niemowlę nie osiągnie kluczowych umiejętności bez Twojej efektywnej, przemyślanej pomocy. Musisz jak najszybciej ułatwić mu zdobycie „kamieni milowych” rozwoju. Znaczenie ma nawet pozycja, w jakiej śpi niemowlę. Niektóre kobiety podczas ciąży mało się poruszają. Czasem poród musi się odbyć przez cesarskie cięcie. Są to niestety czynniki zaburzające prawidłowy rozwój dziecka. Jeśli zauważasz jakąkolwiek asymetrię ciała, a maluszek niechętnie leży na brzuszku, to nie zwlekaj dłużej i pomóż mu – inaczej nie będzie możliwy prawidłowy rozwój dziecka. Im szybciej rozpoczniesz prawidłowo wspierać rozwój dziecka, tym łatwiej będzie uzupełnić zaniedbane bardzo dobrze, że analizujesz informacje na tej stronie, ponieważ pozwoli Ci to w porę zapobiec nieprawidłowościom. Domyślam się, że możesz mieć wątpliwości, czy tylko sama lektura sprawi, że w sposób naprawdę skuteczny zaczniesz stymulować rozwój dziecka. Można przecież mieć wątpliwości i jednocześnie szukać najlepszego rozwiązania, które spowoduje, że już w niedługo staną się one tylko wspomnieniem, co będzie oznaczać, że właśnie spotkałeś się z doktor etapyJeśli noworodek dynamicznie pełza na dystansie 50 m ruchem dynamicznym i osiągnął 5 pozostałych sprawności wymienionych powyżej, to jest wspaniale przygotowany do następnego etapu, na którym może nauczyć się prawidłowego że szczegółowo analizujesz informacje na tej stronie oznacza, że jesteś rodzicem, któremu zależy na prawidłowym rozwoju i który już zdał sobie sprawę, jak ważny jest pierwszy rok życia dla dalszych sukcesów. Dotychczas próbowałeś samodzielnie dbać o niemowlę, ale chyba już czas, aby wziąć pod uwagę udział w warsztatach organizowanych przez dr S. Goddard Blythe: Jak osiągać sukcesy w nauce?, Warszawa 2011, Wydawnictwo Naukowe PWN.[2] G. Doman: Jak postępować z dzieckiem z uszkodzeniem mózgu czyli Opóźnionym umysłowo, upośledzonym umysłowo, z dziecięcym porażeniem mózgowym, z zaburzeniami emocjonalnymi, spastycznym, wiotkim, sztywnym, z padaczką, autystycznym, atetotycznym, nadpobudliwym, z zespołem Downa. Poznań 1996, Wydawnictwo “Protext”.[3] S. Goddard Blythe: Jak osiągać sukcesy w nauce?, Warszawa 2011, Wydawnictwo Naukowe PWN.[4] G. Doman: Jak postępować z dzieckiem z uszkodzeniem mózgu czyli Opóźnionym umysłowo, upośledzonym umysłowo, z dziecięcym porażeniem mózgowym, z zaburzeniami emocjonalnymi, spastycznym, wiotkim, sztywnym, z padaczką, autystycznym, atetotycznym, nadpobudliwym, z zespołem Downa. Poznań 1996, Wydawnictwo “Protext”.Serwis wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu optymalizacji dostarczanych Ci treści. Dalsze przeglądanie serwisu oznacza akceptację korzystania z plików cookies czytaj więcej zgoda .